牲口
牲口的意思
牲口含义解释
牲口 [ shēng kou ]
⒈ 牲畜的俗称。专指供人役使的家畜,如牛、马、骡、驴等。
英 beasts of burden; draught animal;
什么是牲口引证解释
⒈ 牲畜的俗称。泛指禽兽等动物。亦专指为人服役的家畜,如牛、马、驴、骡等。
引 《通典·食货七》:“自十三载以后, 安禄山 为 范阳 节度,多有进奉驼马牲口,不旷旬日。”《明史·职官志三》:“其外有内府供用库……牲口房。”原注:“收养异兽珍禽。”《金瓶梅词话》第五五回:“分付叫把牲口牵到后槽去。”《儒林外史》第二一回:“那几个人都上了牲口……那一羣马泼剌剌的如飞一般也似去了。”魏巍 《东方》第六部第十四章:“他刚从外面使车回来,正在喂牲口。”
牲口是什么意思词典解释
牲口[ shēng kǒu ]
⒈ 牲畜类的总称。或指被人役使的家畜,如牛、马、驴、骡等。也作「生口」。
引 《儿女英雄传·第三回》:「此刻正是沿途大水,车断走不得,你难道还能骑长行牲口去不成?」
近 牲畜
英语animals used for their physical strength (mules, oxen etc), beast of burden
德语Vieh (S)
法语bétail, bête
牲的拼音和组词语
近音词、同音词
词语组词
相关词语
- shēng zī牲粢
- shēng qiān牲牵
- shēng fěn牲粉
- guì shēng贵牲
- sì shēng祀牲
- shēng bì牲币
- lǐng shēng领牲
- xī shēng牺牲
- wàn shēng yuán万牲园
- shēng chù牲畜
- shēng bì牲璧
- shēng kǒu péng牲口棚
- xī shēng夕牲
- niú shēng牛牲
- shēng kǒu牲口
- shēng méng牲盟
- sān shēng三牲
- shēng xǔ牲糈
- zǎi shēng jié宰牲节
- shēng lǐ牲醴
- lì shēng丽牲
- zǎi shēng载牲
- dǎo shēng祷牲
- jǐn kǒu谨口
- rén kǒu人口
- suí kǒu随口
- kǒu wèi口味
- xiào kǒu笑口
- dāo kǒu刀口
- hǔ kǒu虎口
- kǒu róu口柔
- shàng kǒu尚口
- rù kǒu入口
- kǒu chuāng口疮
- shǒu kǒu守口
- míng kǒu名口
- dù kǒu渡口
- kāi kǒu开口
- kǒu yǔ口语
- tǔ kǒu吐口
- lù kǒu路口
- qǐ kǒu启口
- sōng kǒu松口
- kǒu yù口谕
- qún kǒu群口
- yá kǒu崖口
- kǒu yìng口硬
- kǒu wài口外
- guī kǒu归口
- yìng kǒu应口
- shùn kǒu顺口
- xī kǒu西口
- jiè kǒu借口
- jiā kǒu佳口
- qiāng kǒu枪口
- kǒu yán口炎
- kǒu diào口调
- kǒu dài口袋
- kǒu shào口哨
- liǎng kǒu两口